gel
Solgun seslerin kuytusunda
kuz serinliği
diriliğini sarmalıyor dikenlerin
dikensiz açıklıklarda
yitimsiz coşkular
duygular bitimsiz
haydi gel,
yürü,
gel
(Perdenin Önü’nden)
komm
Am verborgenen Ort
Verbleichende. Stimmen.
Kühle Schatten umarmen
den Schlehdorn
in Räumen ohne Stachel.
Gefühle sind endlos
komm
lauf
komm
(aus dem Buch «vor dem Vorhang)
Comments